Reizen doorheen India is een ervaring die eigenlijk met niets anders te vergelijken valt. India is pure chaos, en dat zal je geweten hebben. Een reis door India is een aaneenschakeling van allerlei geuren, voortdurend aangeklampt worden door Indiërs die willen weten waar je vandaan komt, zonder schroom langdurig aangestaard worden, letterlijk over de vele bedelende mensen heen stappen op het voetpad, met veel te veel in een bus gestouwd worden, snakken naar rust en stilte die nergens te vinden is,…
Het is dus niet eenvoudig om India in een paar hoogtepunten trachten te vatten. Maar ik ga het toch proberen. 🙂
#1 Varanasi zien en sterven
Varanasi staat voor mij absoluut met stip bovenaan het lijstje hoogtepunten van India. Al moet ik er meteen bij zeggen dat ik het je niet aanraad om een rondreis in India meteen te starten in Varanasi. India is in het algemeen nogal overweldigend, maar Varanasi is zowat de overtreffende trap van India, en die lijkverbranding aan de Ganges laat zich toch net iets makkelijker verteren als je al wat India-gewenning opgebouwd hebt.
Maar het aanschouwen van alles wat zich afspeelt aan de oever van de Ganges, waar het leven en de dood elkaar ontmoeten, vond ik tijdens mijn reis zonder twijfel één van de meest bijzondere hoogtepunten van India.
Meer lezen over Varanasi? Ik schreef er dit artikel over: Varanasi, de meest waanzinnige stad ter wereld.

#2 Taj Mahal, ode aan de liefde
De Taj Mahal, één van de zeven wereldwonderen, en ook wel één van de mooiste gebouwen ter wereld genoemd. En dat is volgens mij helemaal terecht. Weinig plaatsen getuigen immers van zoveel liefde als de Taj Mahal.
De hoogtepunten van India oplijsten zonder het over de Taj Mahal te hebben is dus simpelweg onmogelijk.
Het was Shah Jahan, toenmalig heerser van het Mogolrijk, die de opdracht gaf tot het bouwen van de Taj Mahal, als een grafmonument en eerbetoon aan zijn vrouw, die in 1631 bij de geboorte van hun 14e kind het leven verloor. Maar door zijn tijdloze schoonheid is de Taj Mahal eigenlijk meer een ode aan de liefde dan een monument van de dood.
Toen de Taj Mahal 20 jaar na de start van de bouwwerken eindelijk af was, werd Shah Jahan door zijn zoon gevangen gezet in het fort van Agra, iets verderop gelegen aan de oever van de rivier. Vanaf dat moment kon hij alleen nog door de tralies van zijn cel de schoonheid van de Taj Mahal aanschouwen…
Pas bij zijn dood werd hij terug herenigd met zijn geliefde, en naast haar begraven in de Taj Mahal.
Tegenwoordig moet je met het hoge smog-gehalte in Agra wel al geluk hebben om vanuit de verte nog een helder zicht op de Taj Mahal te hebben. Maar op een manier maakt dat de ervaring eens zo bijzonder: hoe dichterbij je komt, hoe meer je de schoonheid opmerkt die met zoveel zorg in elk detail gestopt werd: elke steen, elk hoekje van de Taj Mahal werd met versierd met inkervingen, bloemschilderingen,…
#3 Bodhgaya, waar Boeddha verlichting vond
In de chaos van India is Bodhgaya een relatief rustig oord dat goed gedijt op de boeddhistische sfeer en meditatieve mindset. Het is immers de plek waar Boeddha onder een boom verlichting vond. Het stadje wordt daardoor met regelmaat overspoeld door hordes boeddhistische monniken, maar dat is deel van de charme ervan. En als je écht geluk hebt dan kan je er misschien wel de Dalai Lama of de Karmapa ontmoeten, die geregeld Bodhgaya bezoeken voor een aantal dagen gebed of een lezing.
Tijdens ons bezoek aan Bodghaya in de maand december was er net zo een drie dagen durende lezing van de Karmapa gaande. Misschien kwam het daardoor, maar Bodghaya bleef in mijn herinnering een erg bijzondere plek, en kreeg zodoende ook een plaatsje in mijn lijstje met hoogtepunten van India…

Het kan er dus best wel druk bevolkt zijn, maar toch voelt het anders dan elders in India. Minder drukkend, minder opdringerig. Bodhgaya is een boeddhistische enclave, lichtjes afgesneden van de rest van het land, en dat vinden de inwoners prima zo. Het is dus een goede plek om een paar dagen te bekomen van de typische Indische drukte.
Als je in Bodhgaya bent is dat bovendien ook een uitstekend moment om met de fiets of met een riksja eens het omliggende Indische platteland te gaan verkennen.
#4 Crazy Calcutta
Calcutta is de plaats waar wij bij aankomst in India geland zijn, en als eerste indruk van het land kon dat dus wel tellen. Je leert er meteen ook één van de basics van India: Indiërs zijn met veel. Met héél veel. Met zoveel, dat er ook ontzettend veel armoede is. Ganse gezinnen wonen min of meer permanent op straat: overdag zitten ze op een zeil op het voetpad, een potje te koken of te bedelen. ’s Nachts trekken ze dat zeil omhoog en over hen heen, waardoor de voetpaden vol lijken te staan met tenten. Een erg bevreemdend beeld… ’s Ochtends gaan de zeilen weer naar beneden, en herneemt het huiselijke leven in de overvolle straten.
Calcutta moet je net als Delhi gewoon over je heen laten komen. Go with the flow, iets anders lukt toch niet.
#5 Kamasutra studies in Khajuraho
De hindoeïstische tempelcomplexen in Khajuraho zijn Unesco werelderfgoed, maar de tempels ontlenen hun bekendheid vooral aan de Kamasutra sculpturen waarmee ze opgeleukt werden. Het is een klassiek Aziatisch tempelcomplex, waar je zou kunnen blijven ronddolen en van tempel naar tempel slenteren. Met als extraatje dat je je kan blijven vergapen aan de volstrekt tegennatuurlijke anatomische posities waarin de afgebeelde halfgoden zich bevinden.
Het is ook de ideale plek voor een vakantie in je vakantie, want in een land zoals India kan je niet van hoogtepunt naar hoogtepunt blijven hollen, maar heb je dus af en toe echt wel even rust nodig. Wij logeerden in het yogi ashram guesthouse. Ze hebben ook kamers in het stadscentrum, maar wij kozen bewust voor de iets verder gelegen ashram, waar je een familiaal gevoel hebt en omgeven bent door groen. Ver weg van alle opdringerige Indiërs, en waar de lucht die je inademt zelfs redelijk gezond aanvoelt. 😉
#6 De nachttrein nemen
Het is simpel: een rondreis in India is gewoonweg niet compleet zonder minstens één keer een nachttrein genomen te hebben. De nachttrein is van het begin tot het einde immers een onvergetelijke ervaring.
Het begint al met het wachten op het perron, in de hoop dat er geen heilige koe op de sporen komt te staan waardoor de trein een ondefinieerbaar aantal uren vertraging oploopt. Vervolgens moet je op de trein de juiste coupé en je bed zien te vinden, waar er met een beetje pech al een Indiër in ligt te maffen, die gehoopt had dat deze plaats de rest van de nacht vrij zou blijven, en die je er nu dus met zachte dwang moet zien uit te krijgen. Per definitie is dat bedje dan net iets te klein, waardoor je niet anders kan dan met opgetrokken benen de slaap proberen te vatten. Enfin, halfslaap, want er is altijd wel een Indiër met bijzondere interesse in jou of in je bagage (zelfs als je letterlijk op je rugzak ligt te slapen durft er wel eens een dappere proberen om die los te peuteren!).
Maar niks zaliger dan bij het ochtendgloren wakker worden en met je wollige kop een kopje chai kopen van de verkoper die zich met zijn thermos een weg doorheen de trein brult, dat je dan zittend in bed kan opdrinken, terwijl het landschap voorbij dendert…
Zonder twijfel dus ook een hoogtepunt van India! Ik nam tijdens mijn reis doorheen India in totaal wel zes keer een nachttrein, ik kon er maar geen genoeg van krijgen. 🙂
#7 De zon zien opkomen in Darjeeling
Darjeeling ligt aan de voet van de Himalaya, en heeft alle kenmerken van een typisch dorpje in de bergen. Qua bevolking is Darjeeling overwegend boeddhistisch. Het is -uiteraard- het walhalla van de thee, maar het is ook gewoon een leuk plekje om een beetje rond te flaneren, en je krijgt er alweer een gans ander India te zien dan in pakweg Bodhgaya of Calcutta. Je wordt er bovendien getrakteerd op prachtige zichten op de Himalaya, en er liggen in de omgeving ook een paar pareltjes van boeddhistische kloosters.
Eén van de hoogtepunten van Darjeeling is de zonsopgang vanaf Tiger Hill gaan zien. Maar zoals bij alle bezienswaardigheden in India moet je er wel rekening mee houden dat je ook daar niet alleen bent…


#8 Dwalen in Delhi
Delhi is net als Calcutta een onderdompeling in de chaos van India, maar is qua sfeer wel weer helemaal anders, vond ik. Daar waar ik me Calcutta vooral herinner als de plek met sporen van de koloniale periode, ademt Delhi religie. Zo ging ik er een tempel van de Sikh bezoeken, iets dat me ook steeds bijgebleven is als één van de hoogtepunten in India.

Delhi is meestal ook de plaats waar je met vallen en opstaan leert hoe het tuk-tuk-systeem werkt in India. Tuk-tuk chauffeurs en eigenaars van grote souvenirshops hebben namelijk een soort handelsakkoord: telkens de tuk-tuk chauffeur bij hun winkel passeert en daar een aantal passagiers met zachte dwang even een kijkje doet nemen, krijgt hij daar van de winkeleigenaar in ruil een jerrycan benzine voor. Geen slechte deal dus voor de chauffeur! Maar als je als toerist dat systeem niet doorhebt, kan je rit van 10 minuten soms wel bijna een uur duren, doordat de chauffeur je onderweg in minstens 3 verschillende winkels afzet alvorens je eindelijk op je bestemming te willen afleveren.
Maar India zou India niet zijn als je als toerist het spel niet gewoon zou kunnen meespelen, en dan wordt het bezoeken van souvenirwinkels deel van de onderhandeling met je chauffeur. Bijvoorbeeld: maximum 1 winkel én in ruil krijg jij een fikse korting op de prijs van je tuk-tuk-rit, want de benzine is dan alvast niet mee te rekenen in de kostprijs. 😉

#9 Jezelf ontmoeten
Of je nu 2 weken of 2 maanden doorheen India gaat reizen, er is geen ontkomen aan. Je gaat jezelf tegenkomen. Zowel in positieve zin, want een rondreis door India vraagt wel wat van een mens, dus het is een goede test voor je veerkracht en flexibiliteit. Maar ook in negatieve zin, want op een bepaald moment haalt India het slechtste in je naar boven.
Er komt een punt waarop de zoveelste bedelaar je aanklampt en je dat echt niet meer verdraagt, en hem alleen nog maar iets lelijks kan toe snauwen. Of waarop je je ellendig voelt door een flinke reizigersdiarree, waardoor je 3 dagen ligt te verkrampen in je hotelkamer, die uitgerekend die keer geen vensters heeft en waar er duiven in de airco wonen, en het huilen je op den duur dus nader staat dan het lachen. Na een paar weken krijg je van al die luchtvervuiling ook een hoestje dat niet meer weggaat en zien de poriën van je gezicht er dichtgeslibt uit van de smog. En op een bepaald moment kan je er ook echt niet meer tegen dat ze op de trein met 5 tegelijk naar je zitten staren terwijl jij niets liever zou willen dan even je ogen dichtdoen en wat bijslapen.
Ja, het hoort er allemaal bij, bij de India-experience. 🙂
Bij mij gebeurde het toen ik ergens op een busstation op zoek was naar de juiste bus, iedereen rondom me mij de oren van de kop vroeg, een paar kindjes de zijzakken van mijn rugzak aan het leegplunderen waren en er een bedelaarster zich letterlijk vastgeklampt had aan mijn rugzak, en zich op die manier over de grond door mij liet meeslepen. Ik ben er niet bepaald trots op, maar ik heb haar toen letterlijk gewoon van me afgeschud…

#10 Hello miss, where are you from?
Oké, het is soms vermoeiend, maar een rondreis in India betekent na jezelf ontmoeten ook vooral Indiërs ontmoeten. Jong en oud, allemaal zijn ze even sociaal en opdringerig, en allemaal willen ze weten wie je bent en waar je vandaan komt. En dit op elk moment van de dag: al kuierend door een stadscentrum, bij het bezoeken van een tempel, zittend op de bus, wachtend op het treinperron,…
Niet moeilijk dat op het einde van de dag je hoofd zo ongeveer uit elkaar lijkt te knallen. 🙂
Maar meer nog dan de tempels en andere bezienswaardigheden in India zijn het eigenlijk vooral de mensen die dit land maken tot wat het is. Laat het dus los, en ga gezellig het gesprek aan, ja, ook terwijl je wanhopig op zoek bent naar die straat waar je guesthouse ligt en dringend naar het toilet moet. Wie weet zit er misschien wel eentje tussen die je even de weg kan wijzen. En indien niet loodst hij je onderweg wellicht met plezier langsheen wat volgens hem de hoogtepunten van India zijn 😉