Ik besliste begin januari dat ik eind juli de Kilimanjaro zou gaan beklimmen. Gedurende die zes maanden ben ik lichtelijk obsessief bezig geweest met wat ik wel en niet zou meenemen op deze trekking. Mijn lief heeft er alvast eens goed mee kunnen lachen, toen ik onder een warm voorjaarszonnetje thermisch ondergoed en expeditieslaapzakken aan het uittesten was. Ja, vooral de voorspelde -10 en -20°C tijdens de nachten baarden me dus nogal zorgen. 😊
Maar ik heb me mijn neurotische voorbereiding niet beklaagd. Met een aantal spulletjes was ik echt wel heel erg gelukkig daar tijdens de beklimming van die berg. Hieronder vind je dus mijn gedetailleerde Kilimanjaro paklijst.
Basiskledij
- 3 t-shirts, waarvan 2 katoenen en 1 dry-fit
Ik weet dat ze katoenen shirts afraden maar ik draag die nu eenmaal graag, en bovendien gaan die bij een beetje zweten niet zo hard stinken als de dry-fits. Ik heb me ook geen enkel moment te pletter gezweet dus was prima te doen.
- 1 thermische layer met lange mouwen en 1 thermische onderbroek, beiden in merinowol
Er bestaat erg duur en wellicht ook hoogkwalitatief thermisch materiaal, maar ik heb beiden gewoon bij Decathlon gekocht en voldeden wat mij betreft prima.
- 1 baselayer met lange mouwen
- 1 lange lichte wandelbroek
- 1 short
De short heb ik even over getwijfeld, maar heb ik zowel tijdens de eerste 2 dagen als op de laatste dag gedragen, dus toch wel tevreden dat ik die alsnog nog meegenomen had.
- 1 trainingsbroek in sweatstof
Omdat ik geen skibroek heb en ook niet wilde investeren in een erg dure warme wandelbroek die ik misschien maar 1 keer zou gebruiken, heb ik gewoon een ordinaire trainingsbroek meegenomen als extra laag voor tijdens summit night. Ik droeg die bovendien ook tijdens de avonden, als we in het kamp zaten, zit lekker knus en is best wel warm. Is dus één van de toppers van mijn Kilimanjaro paklijst gebleken.
Hiervoor heb ik een erg goedkoop geval gekocht. Ik heb echter tijdens de ganse trekking geen regen gehad, dus weet niet hoe ze dan presteert, maar ik heb de broek wel gedragen tijdens de beklimming van de top als windstopper en daarvoor voldeed ze prima. Ik heb ze nadien wel gewoon ter plekke achtergelaten want de afdaling terug naar het basecamp is zo stoffig, dat de broek veranderd was in een stofbol.
- 1 Gore-tex regenjas
Dit is het enige kledingstuk waar ik echt stevig in geïnvesteerd heb. Een nat bovenlijf is immers gewoon ellendig, en dan krijg je bovendien na een fikse regenbui die kleren de rest van de trip niet meer droog. Ik kocht dus een nieuwe jas van The North face, waarbij Gore-tex een bewuste keuze was om 100% zekerheid te hebben over de waterdichtheid. Werkte ook prima als windstopper tijdens de beklimming naar de top.
- 1 donsjas
Donsjasjes waren de afgelopen winter toevallig in de mode, ik heb dus gewoon het donsjasje meegenomen dat ik hier als winterjas droeg. Was niet superdik, maar heb ik erg veel geniet van gehad op de avonden in het kamp!
Kan je zowel als sjaaltje als tegen de zon gebruiken, is echt een multifunctioneel lapje stof dat ik op elke reis sowieso meeneem.
- 2 sportbeha’s
- 3 slipjes
Samengevat: ik had er op mijn Kilimanjaro paklijst dus bewust voor gekozen zo weinig mogelijk kledingstukken in te pakken, maar die ik wel quasi allemaal gelaagd over elkaar kon aandoen. Dat heb ik dan ook gedaan tijdens de Kilimanjaro summit night, toen droeg ik 4 broeken (thermisch ondergoed, trainingsbroek,wandelbroek en regenbroek) en 6 bovenlagen (thermisch ondergoed, baselayer in dry-fit, 2 fleeces, donsjas en regenjas). Best thuis eerst wel eens uittesten of je je dan als Michelin-mannetje nog kan bewegen. 😉
Ik was ook wel blij dat ik geen dikke skivest of skibroek mee had, omdat ik nadien ook nog een safari gepland had, en die skikledij neemt behoorlijk veel plaats in in je bagage tijdens de rest van je reis.
Ik had naar mijn gevoel ruim voldoende mee, en ik heb het eigenlijk nooit echt koud gehad. Je wast je bovendien niet op de berg, dus hoef je al helemaal niet elke dag propere kleren aan te doen… Anekdote: ik heb gedurende de hele beklimming dezelfde sportbeha gedragen, die ik zelfs aanhield om te slapen. Mijn roommate ook. Gewoon omdat het al snel te koud bleek om je ’s ochtends in je sportbeha te wringen…
Extra warme spullen
- 1 paar waterdichte en met fleece gevoerde wanten
Ik heb het minder koud gehad dan de rest van mijn groep, achteraf beschouwd had ik dus liever handschoenen met vingers gehad in plaats van wanten. Met wanten kan je echt niks doen, best wel vervelend als je iets wil knabbelen of je drinkfles wil nemen. Maar lekker warm dus, dat wel.
- 1 dikke fleece-muts
Ik ben een absolute muts-lover dus had er meer dan genoeg, maar heb op de valreep nog voor een schijntje een dikke zeilmuts gekocht in dubbele fleece. Heb ik elke avond op gehad, dus is een top-aankoop gebleken.
Zijn zo van die pads die een chemische reactie geven in combinatie met zuurstof en dan een aantal uren warmte afstralen. Bedoeling was die tijdens de laatste nacht in mijn handschoenen te plakken. Ik heb ze zelf echter niet actief gekregen, lag dacht ik aan het weinige zuurstof op 4600m, maar ik had er een aantal uitgedeeld en tijdens de beklimming naar de top lieten groepsgenootjes me weten dat ze dankzij mij lekker warme handen hadden. Volgens hen dus een echte aanrader en een must op de paklijst.
Dit was meteen mijn grootste investering qua uitrusting. Omdat ik normaalgezien nogal kouwelijk aangelegd ben wilde ik hierin geen risico nemen en ook geen slaapzak huren, omdat je niet weet welke de kwaliteit gaat zijn. Ik ben er (terecht) van uitgegaan dat ik ’s nachts vaak wakker zou worden van de hoogte, dan ook nog blijven wakker liggen omwille van de kou wilde ik echt vermijden. Ik heb wekenlang verschillende slaapzakken online vergeleken en reviews zitten lezen, en ben uiteindelijk gegaan voor de Glacier expedition van Lowland Outdoor, een Nederlands merk. Prijs-kwaliteit een echte topper. Kost maar half zoveel als een een evenwaardige slaapzak van één van de bekendere merken, en is inderdaad bijzonder warm, zelfs bij diepe vriestemperaturen. Navraag ’s ochtends bij mijn 11 andere tochtgenoten heeft me geleerd dat ik de enige (!) was die het ’s nachts nooit berekoud heeft gehad. Integendeel, ik had het soms zo warm dat ik enkel een shirtje droeg, en de slaapzak een beetje moest openritsen omdat ik aan het zweten was!
Aan je voeten
- Wandelschoenen
Degelijke wandelschoenen zijn uiteraard superbelangrijk. Alleen is dit het enige dat ik in mijn nauwgezette voorbereiding een beetje uit het oog verloren was… Ik was van plan om met mijn lichtgewicht halfhoge Teva-wandelschoenen te gaan, omdat die echt heel erg comfortabel zaten. Alleen… 4 weken voor vertrek was ik er nog eens mee gaan stappen in een fikse regenbui, en bleek de waterdichtheid te wensen over te laten. Omdat natte voeten synoniem staan voor blaren en doffe ellende, waren deze dus uitgesloten. Omdat het ook rijkelijk te laat was om nieuwe schoenen nog voldoende ingelopen te krijgen heb ik ervoor gekozen mijn 10 jaar oude maar onverslijtbare Meindls mee te nemen. Nadeel is dat ze iets zwaarder zijn dan de recentere wandelschoenen. Voordeel was dat ze goed ingelopen waren, perfect waterdicht zijn en bovendien een hoge enkelsteun geven. Het is ook wel een erg stevige schoen. Achteraf beschouwd moet ik zeggen dat ik daar toch wel erg blij mee was, zeker op de dagen dat ik wat wankel op mijn benen stond.
- Sneakers
Had ik mee voor de avonden in het kamp. Ik vond het wel lekker om ’s avonds even een andere schoen te kunnen aandoen, en was ook erg handig om snel even aan te trekken voor een nachtelijk toiletbezoek.
- 5 paar wandelsokken
Al mijn wandelsokken waren gemaakt van merino-wol en bleven dus gespaard van geurtjes. Desondanks heb ik toch voor bijna elke dag een paar meegenomen. Gewoon omdat je voeten het allerbelangrijkste zijn tijdens deze tocht… Ik vond het uiteindelijk ook een erg fijn gevoel om elke dag een vers paar aan te kunnen trekken.
Bescherming tegen de zon
- Zonnebril
Ga voor een degelijke zonnebril want zowel de zon als de sneeuw zijn zo fel dat je er anders echt wel last van gaat krijgen. Ik ben fan van de Julbo’s: weren de zon goed maar geven je toch nog een heldere kijk op de wereld.
- Lippenbalsem die bovendien ook een UV-bescherming biedt
Je zit vlakbij de evenaar dus de zon BRANDT. Ook al ben je normaal goed bestand tegen de zon, ga er maar van uit dat dit op de Kilimanjaro niet geldt. Twee tochtgenootjes die niets aan hun lippen deden stonden op een mooie ochtend op met gezwollen lippen… Volgens onze gids zou dat een zonnebrand-gevolg zijn. Niet echt ideaal voor die stoere foto op de top, toch?
- Zonnecrème met erg hoge factor
Ikzelf had factor 30 mee maar ik smeerde wel regelmatig bij. Ik had een pocketformaat mee van Niveau, ben ik perfect mee toegekomen.
- Iets voor op je hoofd, bij voorkeur een petje
Ik gebruikte hier zelf mijn Buff voor maar heb toch wel een beetje iets met een klep gemist om je gezicht wat af te schermen van de felle zon. Dus ja, als ik iets zou toevoegen aan mijn Kilimanjaro paklijst dan zou het dus een petje zijn.
Toiletspullen & EHBO
Face it, je echt wassen zit er niet daar op die berg. Je krijgt wel elke avond als je aankomt op de kampplaats een schaaltje warm water en een zeepje, daarmee kan je je handen en je gezicht wat verfrissen, en dat warme water voelt wel zalig. Voor de rest had ik enkel volgende toiletspullen mee:
- Vochtige doekjes
Dit zou eigenlijk bovenaan elke paklijst moeten staan. Heb je niet nodig-nodig, maar na uren stappen en dagenlang zonder douche te zitten voelt zo een vochtig doekje op je lijf even deugdzaam als een wellness-retreat op Bali… Ik las tijdens mijn voorbereiding ergens dat zelfs militairen in oorlogsgebied dit bovenaan hun must-have lijstje staan hebben, dus dat wil wel wat zeggen hé.
- Tandenborstel en tandpasta
- Desinfecterende handgel
- Deodorant
- Een kam
- Klein reishanddoekje
- Inlegkruisjes
- Daglenzen en bril
Ik draag normaal maandlenzen maar omdat de hygiëne op de tocht wel wat te wensen zou overlaten had ik daglenzen gekocht. Ging er goed, heb ze ook ingedaan op de klim naar de top, en geen last van gehad, ondanks de hoogte. Eens we in het kamp kwamen deed ik wel steeds mijn lenzen uit en zette ik mijn bril op, om mijn ogen een beetje zuurstof te geven.
Ik had de standaard-EHBO uitrusting mee om elk worst case scenario mee te lijf te gaan, inclusief antibiotica en ander zwaar spul, maar heb zelf enkel volgende dingen gebruikt:
- Ibuprofen (tegen de hoofdpijn van de hoogteziekte)
- Vicks-neusinhalator (van al dat stof gaat je neus verstoppen en lijk je verkouden)
- Pleisters en ontsmettingsmiddel (schaafwonde)
- Tape om blaren te voorkomen
Is van die blauwe Hansaplast-tape. Had ik voor alle zekerheid preventief op mijn gevoelige plekjes gekleefd. Ik weet niet of het dankzij de tape kwam, maar ik heb geen last gehad van blaren…
Diamox had ik bij maar heb ik ondanks een aantal hoogteziekte-symptomen uiteindelijk niet genomen. Da’s een persoonlijke keuze, anderen in mijn reisgezelschap hebben dit wel gedaan. Ik had een beetje schrik van de bijwerkingen. Maar misschien had ik me wel sneller beter gevoeld met Diamox. Combineer in elk geval nooit je malariapillen met Diamox want dat vind je maag niet zo gezellig. Bovendien heb je op de Kilimanjaro geen risico op malaria door de hoogte.
Overige dingetjes
Ik had enkel een Iphone mee en heb die in totaal maar 2x moeten opladen. Stond wel voortdurend op vliegtuigstand en ik gebruikte hem enkel om foto’s mee te nemen. Elke nacht ging hij ook mee in mijn warme slaapzak, om de batterij te beschermen tegen de koude. En tijdens de beklimming naar de top heb ik mijn Iphone ook gebruikt om gedurende de eerste uren in het donker, op weg naar Stella point naar muziek te luisteren.
- Hoofdlamp + reservebatterijen
Is onmisbaar op summit night en de koude vreet aan je batterijen, ik heb dus een nieuw setje ingestoken alvorens aan de topbeklimming te beginnen.
- Reserveveter
Niet nodig gehad, maar zeg nou zelf: dit wil je toch niet voorhebben op zo een tocht?
- Lekkers van thuis: nootjes, snoepjes, chocolade,… en een paar energierepen
Hoe hoger je komt, hoe moeilijker eten gaat. Ik probeerde dus tijdens het wandelen wat krachtvoer te eten. De energierepen waren nuttig voor de dagen dat eten echt moeilijk ging, maar eigenlijk at ik makkelijker de dingen die ik lekker vond (en eerlijk: die energierepen zijn gewoon echt niet lekker). Ik had 14 mini-Snickers mee en die waren allemaal op, net zoals het zakje zure beertjes.
- Veel zip-zakjes & vacuüm zakken
Ik had alle spullen in mijn duffelbag in zip-zakjes gestopt, en mijn kledij zat in vacuümzakken. In feite tegen de regen, maar is ook erg zinvol gebleken om in dat kleine tentje makkelijk je weg te vinden doorheen je rommel en houdt alles ook stofvrij…
- WC-papier
Als je een toilet huurt hangt er normaalgezien toiletpapier, maar dat gelaagd boterzacht toiletpapier als je je een beetje zielig en ziek voelt is echt wel pure luxe…
- Zakdoeken
De koude zorgde ervoor dat ik wat afgesnotterd heb.
- Muziek
Ik had op mijn iPhone een Spotify-playlist geïnstalleerd, specifiek voor deze tocht (toepasselijk had ik ze ook Kilimanjaro-playlist genoemd :-)). Heb ik enkel opgezet op een paar moeilijke momentjes de laatste dagen, en dan ook tijdens de klim naar de top. Ik kan niet zeggen dat ik er echt heel bewust naar geluisterd heb, maar het gaf toch af en toe wel wat extra moed, om zo een bekend vrolijk deuntje in mijn oren te hebben. Toch ook wel één van de toppers op mijn paklijst gebleken, dus.
- Een boekje of schriftje voor de zeldzame vrije momenten
Ik had een leesboek mee, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik er geen halve pagina in gelezen heb. Uiteindelijk kom je pas in de late namiddag aan in het kamp, moet je dan je tent nog organiseren, drink je wat thee terwijl je voor je uit zit te staren, vervolgens is het etenstijd… en meestal was ik zo uitgeput dat ik elk vrij moment gewoon wou gaan liggen en mijn ogen wilde sluiten.
- Camelbak en drinkbus
Ik heb voor deze reis een Camelbak aangeschaft, en die heeft me echt geholpen om tijdens het wandelen voldoende liters binnen te slurpen. Je moet immers 3 à 4 liter per dag drinken, ik ben normaal een kleine drinker dus ik hield hier wel een beetje mijn hart voor vast… Maar doordat je met je Camelbak voortdurend door kleine slokjes neemt lukt dat echt wel. Ik had een Camelbak van 2 liter en dan nog een metalen drinkbus van Sigg van 1 liter. Die laatste is goed van pas gekomen toen het buisje van mijn Camelbak ergens op 5000m bevroren raakte. Een alternatief is om isolatie te kopen voor je Camelbak.
- Oordopjes
Duh. Voor al die snurkers rondom je.
Ik had nog nooit eerder met wandelstokken gewandeld, en heb daar een beetje een spontane aversie van. Ik heb er dus uiteindelijk enigszins atypisch voor gekozen geen wandelstokken mee te nemen, ook al zegt elke website over de beklimming van de Kilimanjaro dat stokken onmisbaar zijn. Ik moet er meteen bij zeggen dat ik ook de enige was die geen wandelstokken mee had. Ik heb het wel steeds rustig aan gedaan, ook bij het dalen, en heb geen last gehad van mijn knieën. Maar voor de zekerheid had ik als compromis met mezelf dus wel een brace mee – voor het geval dat. Ik heb hem zelf niet nodig gehad, maar de laatste dag wel uitgeleend aan een reisgenootje die wel met stokken maar alsnog iets te enthousiast afgedaald was. 🙂
Rugzak & draagtas
- Duffelbag voor de drager
Omdat ik alles in waterdichte plastic zakjes gestopt had, heb ik geen nieuwe waterdichte duffelbag gekocht. Ik had gewoon een oude sporttas van Kipling mee die vuil mocht worden.
- Dagrugzak
Mijn meest comfortabele rugzak met degelijke heupsteun is eigenlijk mijn grote trekkersrugzak. Ik heb er dus voor gekozen daarmee te wandelen. Ook wel een beetje omdat dit al een dure reis was, en ik hier en daar toch wat kosten wilde uitsparen. Ik had wel wat ruimte over, maar voordeel was dat hij enorm goed zat, en dat ik er bv. geen fleece moest aanbinden als ik het te warm kreeg, maar dat alles er vlotjes inpaste. Maar een iets kleiner model is wellicht nog net iets praktischer. Ik denk dat je er, als je grotendeels mijn Kilimanjaro paklijst volgt, met een rugzak van 20-30 liter vlot raakt.
Nice to know: mijn duffelbag woog bij de start van de trekking net geen 8 kg (het maximale gewicht dat je tas mag wegen is 15 kg). Mijn dagrugzak woog, inclusief 3 liter water, 4 kg. Dream big, travel light! 😉
PS: Lees in deze blogpost hoe het me uiteindelijk vergaan is op de Kilimanjaro!
*Deze blogpost bevat affiliate marketing links. Dat kost jou niets extra, maar betekent dat als je via deze linkjes iets aankoopt, ik daar een kleine commissie op krijg, als bedankje voor de tijd die ik in deze artikels steek 😉
dream big, travel light 